Ken je het boek de 7 vinkjes? De ‘vinkjes’ zijn de ongeschreven badges of eer die bepalen wie toegang krijgt tot de VIP-lounge van de samenleving en wie genoegen moet nemen met een plekje bij de uitgang. Luyendijk ontrafelt dit systeem met de precisie van een chirurg. Hij laat ons zien dat het niet alleen gaat om wat je weet, maar vooral om wie je kent, waar je wieg stond, en – laten we eerlijk zijn – hoe goed je kunt blufpokeren in de kantine van de eliteclubs.
Wat Luyendijk “klassenonderscheid” noemt, is eigenlijk een ouderwets woord voor wat we tegenwoordig liever “netwerken” of “je persoonlijke merk bouwen” noemen. Het draait allemaal om de juiste vinkjes: een goede afkomst, de juiste school, het perfecte accent en ja, zelfs de gepaste vakantiebestemmingen. Heb je ooit het gevoel gehad dat je niet helemaal past in de groep waarin je je bevindt? Misschien mis je een paar van die cruciale vinkjes. Of, nog spannender, misschien breek je wel door de barrières heen, ondanks dat je niet alle vakjes kunt afvinken.
Maar hier komt de twist: terwijl Luyendijk ons met een licht cynische ondertoon door dit mijnenveld leidt, opent hij ook een venster naar zelfreflectie. Het is makkelijk om te wijzen naar de “anderen” die door hun vinkjes bevoorrecht zijn, maar wat als we zelf eens in de spiegel kijken? Hoeveel deuren zijn voor ons geopend dankzij onze onzichtbare vinkjes? Het is een ongemakkelijke vraag, maar eentje die de potentie heeft om het speelveld te egaliseren, mits we bereid zijn om eerlijk te zijn tegen onszelf.
“De 7 vinkjes” is meer dan een boek; het is een uitnodiging om het gesprek over klassenonderscheid opnieuw te openen, niet met de vingerwijzingen of schuldgevoelens, maar met een frisse blik.